Logopeda

ANNA BROMA – NEUROLOGOPEDA

KONTAKT: annabroma@spppkatowice.hub.pl

Propozycje zabaw logopedycznych dla grupy Tygryski

Bajka terapeutyczna o nieśmiałości i „zacinaniu się”.

Drogie dzieci opowiem wam dzisiaj bajkę o tęczowej Niteczce. Rodzice Niteczki postanowili przeprowadzić się. Kupili mały domek w miejscowości Guziczkowo. Mała Niteczka była trochę przestraszona tą przeprowadzką, ponieważ była nieśmiała i miała problem z zawieraniem nowych znajomości. Bała się także rozmawiać, ponieważ mówiąc często powtarzała słowo albo jakiś dźwięk. Mama zaproponowała jej: Niteczko, taka ładna pogoda, idź na plac zabaw, pobaw się, może poznasz nowe koleżanki i kolegów. Ona jednak nie miała ochoty i odwagi. Powiedziała: Ma ma mamo ale ja ja ja się zacinam, jakby brakowało mi mi mi baterii. Mama pogłaskała ją po głowie i powiedziała: nie myśl o tym, ja też czasami zastanawiam się co powiedzieć. To normalne. Mijały dni, Niteczka siedziała w swoim pokoju rysując szczegółowe obrazki oraz układając puzzle. Bardzo lubiła wymyślać trasy wycieczek. Nie umiała poprawnie o nich opowiadać ale z jej rysunku wszystkiego można było się dowiedzieć. Potrafiła wykonać mapę, dzięki której można było dojść do wyznaczonego celu. Dobrze orientowała się w terenie.

Pewnego razu dziewczynka z sąsiedztwa zaprosiła ją do zabawy. Dzieci umówiły się na grę w podchody. Niteczka nie chciała iść, ale mama doradziła jej, aby poszła. Dzieci zafascynowane zabawą, zmierzały coraz bardziej w kierunku lasu. Niteczka ze względu na swoją nieśmiałość nie odzywała się, ale jej strach, który był spowodowany oddaleniem się od domu, był coraz większy. A wówczas… Niteczka zaczynała szybko oddychać i rozwijać się ze szpulki, robiąc się coraz bardziej chuda. Dzieci zajęte zabawą nie zwracały uwagi na przestraszoną Niteczkę ani na fakt, że dotarły w głąb lasu, skąd powrót do domu będzie trudny. Zrobiło się późno i ciemno. W pewnym momencie, dzieci obleciał strach. Pomyślały, że się zgubiły. Zaczęły myśleć jak wrócić do domu. Były zdezorientowane. Wówczas maleńka, tęczowa Niteczka cichutko powiedziała: Ja, ja, ja wiem, którędy wró, wró, wrócić. Mała bohaterka pamiętała każdy szczegół, a poza tym jej niteczka, która rozwijała się przez całą drogę, pokazała którędy dzieci mają wracać. Zgodnie z powiedzeniem: po niteczce do kłębka, czyli do domu.Cała grupa ucieszyła się. W tym momencie Niteczka, która szła na samym końcu, została wybrana na przewodnika grupy, który wyznacza powrotną trasę. Nowa przewodniczka bez problemu bezpiecznie zaprowadziła wszystkich do domu.

Od tej chwili Niteczka uwierzyła w swoją siłę i zobaczyła, że każdy ma swój dar, z którego może korzystać, kiedy trzeba. Stała się bardziej śmiała i otwarta. Jej mowa zdecydowanie się poprawiła, ponieważ uwierzyła we własne siły. Od tego wydarzenia Niteczka zawsze była przewodnikiem wycieczek. Każdy czuł się przy niej bezpiecznie, a ona sama z chęcią i odwagą zawierała nowe znajomości.

Pamiętajcie, każdy ma prawo do pewnych niedoskonałości, ale każdy ma też swój dar, który go wyróżnia od innych. Należy go tylko odkryć i wykorzystać w życiu, tak jak Niteczka.

Ćwiczenia oddechowe

Dmuchamy na lekkie przedmioty np. piórka, papierki, listki, zapaloną świeczkę, wiatraczki.

Ćwiczenia arykulatorów

Posyłamy całuski-cmokamy ustami

Kląskamy językiem-naśladujemy konika

Naśladujemy zwierzątka np. krowę – mu, sowę- hu hu, bociana- kle, kle, psa-hau, hau, kota – miau miau.

Propozycje zabaw logopedycznych dla grupy Motylki

Figury i kolory

1. Segregowanie figur według kolorów i kształtów.
2. Układanie sekwencji (ciągów figur lub ciągów kolorów) np. czerwone koło, zielone koło lub koło-kwadrat, koło-kwadrat.
3. Układanie np. pajacyka według wzoru wykonanego przez rodzica.

Do pustych pojemników po kremach lub tabletkach wsypujemy lub wkładamy różne materiały, przedmioty. Bawimy się z dzieckiem, próbując odnaleźć taki sam dźwięk.

Kolory – skojarzenia Zagadki słowne:

1. Rodzic mówi jaki jest kolor pomidora?
2. Jaki jest kolor banana?
3. Jaki jest kolor ogórka?
4. Jaki jest kolor nieba?

Dziecko wrzuca orzech do właściwego pojemnika z kolorem i nazywa kolor.

Propozycje zajęć logopedycznych dla grupy Sowy

Język i języka

1. Unoś czubek języka do podniebienia za górnymi zębami następnie opuszczaj go w dół.
2. Przesuwaj czubek języka po podniebieniu zaczynając od zębów. Maluj gwiazdki na niebie.
3. Naśladuj konika – przyklejaj i odklejaj język od podniebienia.
4. Wysuń język i wykonaj nim wahadłowe ruchy, od kącika do kącika ust.
5. Otwórz usta i powtarzaj ddd, ttt, tdtd.
6. Powtarzaj lalalatrla, lololotrlo itd.
7. Powtarzaj tra, dra.
8. Cmokanie ustami.
9. Wykonuj przemiennie całusek i uśmiech. Mów ue,ue,ue.
10. Zęby zewrzyj, przymknij luźno wargi. Wykonuj parskanie wargami prr, brr. Naśladuj samochód.
11. Nadmij policzka. Wypuść energicznie mówiąc puch,puch
12. Nabierz powietrza i wypuszczaj powoli wypowiadając sssss. szszsz

Ćwiczenia oddechowe

1. Dmuchanie na waciki, piłeczki tenisowe, skrawki papieru położone na płaskiej powierzchni
2. Dmuchanie na lekkie przedmioty – piórka, waciki, papierki od cukierków, suche liście, paski lub postacie z papieru zawieszone na nitkach
3. Zdmuchiwanie płomienia świecy (stopniowe zwiększanie odległości)
4. Dmuchanie (wprawianie w ruch) wiatraczków
5. Nadmuchiwanie balonika
6. Dmuchanie w balonik, żeby nie opadł na podłogę
7. Dmuchanie na papierowe łódki lub styropianowe zabawki na powierzchni wody
8. Duży i powolny wdech nosem i powolny wydech ustami
9. Wdech z unoszeniem ramion do góry, wydech z opadaniem ramion
10. Nabieramy powietrze nosem i mówimy na przemian głoski szszsz, sssss

Analiza i synteza sylabowa i fonemowa

1. Wymieniamy 10 warzyw, które lubimy. Następnie określamy ilość sylab w każdej nazwie np. mar-chew-ka
2. Wymieniamy 10 owoców, z których można zrobić sałatkę owocową. Określamy na jaką głoskę zaczyna się dany owoc.

Budowa zdań, ćwiczenia logicznego myślenia.

1. Kończymy zdania. Rodzic zaczyna, dziecko kończy np.

Na stole stoi…..

Na suficie wisi……

Na ścianie jest…….

Pod stołem leżą…….

Obok szafki stoi…..

• Skojarzenia z kształtami i kolorami np.

Czerwony jak……

Zielony jak……….

Niebieski jak……..

Żółty jak………

Szukamy w otoczeniu przedmiotów, rzeczy które są kołem, kwadratem, trójkątem.

• Opowiadamy rodzicom/dzieciom o swoich emocjach.

Jestem radosny gdy…………

Jestem smutny gdy…………….

Jestem zły gdy………………..

Pomoce oraz propozycje ćwiczeń są umieszczone na FB DuoWsparcieLogopedyczne

Wystarczy poprosić o zaproszenie. Do grupy są zapraszani tylko rodzice dzieci korzystających z terapii logopedycznej.

Propozycja gry interaktywnej https://wordwall.net/play/2865/820/819

Propozycja karty pracy https://wordwall.net/play/2865/820/399

Opracowała Anna Broma- neurologopeda

Propozycje zajęć dla grupy Biedronki

Ćwiczenia oddechowe

1. Nadymamy policzka i wypuszczamy powietrze mówiąc dźwięk pss
2. Dmuchanie baniek mydlanych
3. Wąchanie kwiatów
4. Przenoszenie słomką skrawków papieru, kawałków gąbki, papierowych  kółek do pojemniczka, pudełka itp.
5. Dmuchanie przez słomkę do butelki z wodą

Ćwiczenia warg i języka

1. Parskanie jak konik
2. Kląskanie językiem-naśladowanie konika
3. Czubek języka maluje gwiazdki na niebie. Dotykamy czubkiem języka podniebienia za górnymi zębami
4. Język wypycha policzki (prawy/lewy)
5. Posyłanie całusków

Zabawy angażujące percepcję wzrokową.

1. Gra w memo- szukanie takich samych par obrazków.
2. Przygotowujemy pięć rzeczy np. zabawki. Kładziemy je na stole. Dziecko zamyka oczy, rodzic w tym czasie zabiera jedną zabawkę. Dziecko ma odgadnąć czego brakuje.
3. Układamy patyczki, żetony, klocki według sekwencji dwuelementowej.

Zabawy angażujące percepcję słuchowa

1. Słuchamy wierszyka ulubionego autora np. J. Brzechwa Na straganie. Po wysłuchaniu mówimy jakie warzywa były wymieniane w wierszu.
2. Robimy listę zakupów. Mama wymienia pięć produktów. Dziecko ma odtworzyć jak najwięcej nazw produktów.
3. Powtarzamy dni tygodnia, pory roku.

Zabawy językowe

1. Szukamy skojarzeń z kolorami np. czerwony-owoce, zielony-warzywa, niebieski-zabawki.
2. Zagadki słowne: rodzic wymyśla zagadkę dotyczącą np. przedmiotów mieszczących się w łazience. Dziecko słucha i próbuje odgadnąć co rodzic ma na myśli. Np. jest to miękki przedmiot, który służy do mycia (gąbka).
3. Wybieramy przedmiot, jego nazwę dzielimy na sylaby i określamy ile jest sylab w wyrazie np. sza-fa, dy-wan, ka-lo-ry-fer.

Pomoce oraz propozycje ćwiczeń są umieszczone na FB DuoWsparcieLogopedyczne

Wystarczy poprosić o zaproszenie. Do grupy są zapraszani tylko rodzice dzieci korzystających z terapii logopedycznej.

Karta do pobrania https://wordwall.net/play/1536/747/382

Gra do pobrania https://wordwall.net/play/1536/747/630

Opracowała Anna Broma- neurologopeda

ZAJĘCIA REWALIDACYJNE I WWR

1. Realizowane są stacjonarnie z dziećmi uczęszczającymi do przedszkola.
2. Zdalnie poprzez kontakt na adres mailowy annabroma@spppkatowice.hub.pl logopeda wysyła konkretne zadania, karty pracy i udziela konsultacji dla rodziców konkretnego dziecka.
3. Zajęcia on-line po wcześniejszym ustaleniu terminu i godziny zajęć z logopedą.

ZAPRASZAM DO WSPÓŁPRACY!😊👍🙋‍♀️

Czas na zabawę…

Kolejna porcja zabaw logopedycznych.

Ćwiczenia z głoską “R”

Potraficie powtórzyć wierszyk:

Czarna krowa w kropki bordo gryzła trawę kręcąc mordą.

Król Karol kupił królowej Karolinie, korale koloru koralowego.

Zapraszam do udziału w konkursie plastycznym z okazji Dnia Mamy.

Praca plastyczna może być wykonana dowolną techniką. Tematem pracy ma być portret swojej mamy. Najciekawsze prace będą umieszczone na stronie internetowej przedszkola.

ZDJĘCIE pracy proszę wysyłać do 26.05.2020r na maila: annabroma@spppkatowice.hub.pl

Drodzy rodzice, gdybyście byli zainteresowani zabawą w logopedę domowego, mogę dla chętnych wysyłać ćwiczenia.

Proszę o kontakt mailowy na adres: annabroma@spppkatowice.hub.pl .

Uwaga!

Karty pracy wraz z propozycjami ćwiczeń do realizacji wwr i rewalidacji dla dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych umieszczone są pod linkiem: LINK

GRA PLANSZOWA

Terapia logopedyczna w poszczególnych grupach

PONIEDZIAŁEK 8:00-13:30	SOWY	MOTYLE
WTOREK 11:30-13:30	SOWY	MOTYLE
ŚRODA 8:00-13:30	BIEDRONKI	TYGRYSKI
PIĄTEK 12:30-14:30	BIEDRONKI

Terapię logopedyczną prowadzi Anna Broma – logopeda

Mamo! Tato!

Tak wiele robicie dla mnie. Wiem, że mnie kochacie. Czy wiecie jednak, że dla mojego harmonijnego rozwoju potrzebna jest mi także umiejętność poprawnego posługiwania się mową?

A zatem:

• zróbcie wszystko bym mówił poprawnie – nie chcę by śmiały się ze mnie inne dzieci !
• bądźcie cierpliwi, gdy coś mi się nie udaje, nie zniechęcajcie się;
• ćwiczcie ze mną – systematycznie, niezbyt długo, ale powtarzając wielokrotnie zadany przez logopedę materiał, urozmaicajcie mi ćwiczenia zabawą;
• przygotowujcie ze mną zalecony materiał ćwiczeniowy tak, by logopeda był ze mnie zadowolony, bo zależy mi na jego uznaniu;
• nie dajcie się nabrać, gdy próbuję się wymigać od ćwiczeń swoimi wykrętami – bądźcie konsekwentni;
• nie przerywajcie rozpoczętej terapii – pomóżcie, bym mówił poprawnie!

Wasza córka! Wasz syn !

Możliwość konsultacji według potrzeb, zgodnie z wcześniejszym ustaleniem terminu i godziny.

Objawy wskazujące na nieprawidłowości w rozwoju mowy dziecka.

Dzieci 2-3 letnie	Dzieci 4-5 letnie	Dzieci 6 letnie
Negatywna ocena komunikatów słownych: nie reaguje i nie wykonuje poleceń słownych. Negatywna ocena umiejętności językowych: Nie podejmuje prób wypowiadania się, zamiast wyrazów wypowiada pojedyncze głoski, po ukończeniu 2 lat nie buduje prostych zdań. Negatywna ocena wypowiadania dźwięków mowy i wyrazów: Wypowiada dźwięki niezrozumiale, z realizacją międzyzębową, ma głos chrapliwy, nosowy, matowy, wysoki. Negatywna ocena sprawności aparatu artykulacyjnego. Nie potrafi wykonać odruchów językiem, wargami np. kląskanie, cmokanie, oblizywanie, dmuchanie, wypluwanie, gryzienie. Obserwuje się nieprawidłowości w budowie aparatu artykulacyjnego np. krótkie wędzidełko pod językiem, wada zgryzu, nieprawidłowy tor oddechowy przez otwarte usta.	Negatywna ocena rozumienia poleceń słownych: nie wykonuje poleceń słownych lub realizuje je częściowo. Negatywna realizacja poszczególnych fonemów: Głoski s,z,c,dz; sz,rz,cz,dż zmiękcza Jego mowa jest niezrozumiała dla otoczenia Głoski k,g realizuje jak t lub d Zamienie głoski dźwięczne na bezdźwięczne – ubezdźwięcznia np. koza-kosa, buda-puta, Brak głoski r lub jest wymawiane gardłowo lub wargowo. Realizuje głoski międzyzębowo, nosowo. Negatywna postawa komunikacji społecznej: Brak chęci wypowiadania się. Nie lubi uczyć się wierszyków. Ubogie słownictwo. Niepłynność mowy, jąkanie. Uwaga! W przypadku leworęczności skontaktuj się z psychologiem lub pedagogiem. Nie przestawiaj dzieci z lateralizacją lewostronną na prawostronną (leworęcznych na praworęcznych)	Negatywna ocena rozumienia poleceń słownych. Brak prawidłowej reakcji na bodziec werbalny – brak wykonania polecania, odpowiedzi na pytanie. Negatywna ocena umiejętności wypowiadania się: Brak spontanicznej wypowiedzi, ubogi zasób słów, brak chęci komunikowania się z otoczeniem, używania właściwej formy gramatycznej. Nieprawidłowa wymowa głosek – zaburzona artykulacja Brak poprawnej realizacji części głosek np. szeregu szumiącego, syczącego, głoski r. Brak różnicowania głosek szeregu szumiącego, syczącego i ciszącego w jednym wyrazie np. suszarka, żelazko, ciszej itp. Brak różnicowania głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych np. półka – bułka Brak różnicowania głoski r-l w jednym wyrazie typu: Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego. Upraszcza grupy spółgłoskowe np. przedszkole – czeczkole. Przestawia lub skraca wyrazy. Nie zachowuje prozodii języka – zaburzony rytm, akcent i melodia.

Prawidłowe etapy rozwoju mowy dziecka

Dziecko 2-3 letnie	Dziecko 4-5 letnie	Dziecko 6 letnie
Wymawia wszystkie samogłoski Wymawia większość spółgłosek: p-b, t-d, w-f, ś,ź,ć,dź, m, ń, n, h, j-l, k-g, ki-gi, Głoski trudniejsze zastępuje łatwiejszymi Mogą pojawić się głoski syczące s,z,c,dz oraz szumiące sz,rz,cz,dż ale często zastępowane są jeszcze głoskami syczącymi i ciszącymi Głoska r bywa zastępowana głoską l lub j Słownik dziecka wzbogaca się do około tysiąca słów, buduje proste zdania, Przyswaja sobie pierwsze reguły gramatyczne Może pojawić się niepłynność wymowy wieku dziecięcego	W mowie mogą występować uproszczenia grup spółgłoskowych np. suszarka, skrzypce, sprzedaje, skrzynia szereg szumiący i syczący utrwala się w mowie potocznej, mogą pojawiać się jeszcze neologizmy, przestawienie sylab w wyrazie Pojawia się głoska r, może wystąpić zjawisko braku różnicowania głoski r-l w jednym wyrazie np. krór zamiast król Powstają wypowiedzi wieloczłonowe – o dużym ładunku informacyjnym, Dziecko zadaje bardzo dużo pytań	Powinno wymawiać poprawnie wszystkie głoski języka polskiego, Poprawnie budować zdania pod względem logiki, gramatyki i składni. Stosuje właściwą prozodię języka: akcent, rytm i melodię. Różnicuje głoski szeregu szumiącego, syczącego i ciszącego w jednym wyrazie np. suszarka, żelazko, ciszej itp. Różnicuje głoski dźwięczne i bezdźwięczne np. półka – bułka Różnicuje głoski r-l w jednym wyrazie typu: Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego.

Ćwiczenia usprawniające artykulatory:

Wargi

1. Cmokanie ustami. Pomyśl  że całujesz mamę, tatę.
2. Rozciągaj równocześnie kąciki ust. Mów głoskę iiii.
3. Wykonuj przemiennie całusek i uśmiech. Mów ue,ue,ue.
4. Zabawy dźwiękonaśladowcze: kukuryku, miał, plum, mu, chu,chu,
5. Usta ułożone w ryjek, naśladowanie rybki.
6. Połóż ołówek pod nosem wzdłuż krawędzi górnej wargi. Staraj się tak wywinąć górną wargę, by przytrzymać ołówek.
7. Zjedz ugotowany makaron „nitki”, paluszek lub flips kukurydziany bez użycia rąk.
8. Zęby zewrzyj, przymknij luźno wargi. Wykonuj parskanie wargami prr, brr. Naśladuj samochód.
9. Na przemian nabieraj powietrza raz dolną raz górną wargą.
10. Nadmij policzka. Wypuść energicznie mówiąc puch,puch
11. Nabierz powietrza i wypuszczaj powoli wypowiadając sssss.
12. Wypuszczaj powietrze wypowiadając pu,pu,py,py.
13. Chłódź zęby powietrzem. Zasysaj powietrze.
14. Wymawiaj szeptem samogłoski: a,o,i,u,y,e potem półgłosem ała, eła, oła, uła, yła

Język

1. Unoś czubek języka do podniebienia za górnymi zębami następnie opuszczaj go w dół.
2. Przesuwaj czubek języka po podniebieniu zaczynając od zębów. Maluj gwiazdki na niebie.
3. Naśladuj konika – przyklejaj i odklejaj język od podniebienia.
4. Dotykaj czubkiem języka przemiennie górnych i dolnych zębów.
5. Przesuwaj językiem po górnych i dolnych zębach raz w prawo raz w lewo.
6. Licz na przemian zęby górnej i dolnej szczęki.
7. Luźny szeroki język wysuń na dolną wargę, otwórz szeroko usta, wydając jednocześnie długie stęknięcie aaa, następnie eee.
8. Wysuń język i wykonaj nim wahadłowe ruchy, od kącika do kącika ust.
9. Układamy język strzałka-łopatka-rulonik
10. Otwórz usta i powtarzaj ddd, ttt, tdtd.
11. Powtarzaj lalalatrla, lololotrlo itd.
12. Powtarzaj tra, dra,.

Ćwiczenia zwierającego pierścienia gardłowego

1. Wdech nosem wydech ustami.                                                                      
2. Wdech ustami wydech nosem.                                                                      
3. Przyciąganie przez słomkę lekkich przedmiotów np. płatki śniadaniowe, chrupki kukurydziane,  piórka,
4. Wciąganie powietrza ustami jak przy wymowie „u”.
5. Ziewanie, chrząkanie, gwizdanie, kaszlanie, chrapanie
6. Wciąganie policzków do wewnętrznej jamy ustnej.
7. Silne przełykanie śliny przy zatkanym nosie.
8. Wykrzykiwanie krótkiej samogłoski przy szeroko otwartych ustach.
9. Energiczna wymowa połączeń głoskowych: aka, ogo itp.
10. Wymawianie połączeń spółgłoskowych: nk, ng

Ćwiczenia policzków: 

1. Nadymanie policzków – „ gruby miś”.
2. Wciąganie policzków – „ chudy zajączek”.
3. Nabieranie powietrza w usta i zatrzymanie w jamie ustnej, krążenie tym powietrzem, powolne wypuszczanie powietrza.
4. Naprzemiennie „ gruby miś” – „chudy zajączek”.
5. Nabieranie powietrza w usta, przesuwanie powietrza z jednego policzka do drugiego na zmianę.

Ćwiczenia prawidłowego połykania – wyrobienie nawyku połykania z językiem ułożonym na wałku dziąsłowym: 

1. Unoszenie języka na wałek dziąsłowy za górnymi zębami przy otwartych a następnie zamkniętych ustach.
2. Lizanie czubkiem języka wałka dziąsłowego.
3. Trzymanie czubkiem języka cukierka tik-tak przy wałku dziąsłowym, jednoczesne połykanie śliny.
4. Ćwiczenie jak wyżej z kawałeczkiem czekolady przyklejonym do wałka dziąsłowego.

PROPOZYCJE ZABAW Z DZIEĆMI DO WYKORZYSTANIA PODCZAS ĆWICZEŃ ARTYKULACYJNYCH.

Rzucamy kostką do gry, wykonujemy ćwiczenie z proponowanej listy zgodnie z numerem ilości oczek wylosowanej za pomocą kostki.

Wybieramy numer z zegara i wykonujemy ćwiczenie z listy odpowiadające wybranej godzinie na zegarze.

Rodzic wydaje polecenie słowne np. pokaż tyle paluszków ile chcesz, policz je a następnie wykonaj ćwiczenie z listy, które jest zapisane pod daną cyfrą.

Policz dane owoce np. cytryny, następnie wykonaj ćwiczenie z listy, które jest zapisane pod daną cyfrą.

Zalecenia wczesnej profilaktyki w okresie rozwoju mowy

• Poświęcajmy dużo czasu na rozmowę z dzieckiem. Mówmy do niego przy wykonywaniu różnych czynności: przy zabawie, sprzątaniu, ubieraniu, odrabianiu lekcji.
• Mówmy do dziecka wyraźnie i powoli, unikając języka dziecinnego (spieszczania).
• W trakcie kształtowania mowy dziecko nie powinno kontaktować się z osobami, które mają wady wymowy, ponieważ wadliwa wymowa otoczenia wywołuje i utrwala wadliwą wymowę dziecka.
• Nie należy zaniedbywać chorób uszu, gdyż nieleczone mogą doprowadzić do niedosłuchu, a w następstwie do zaburzeń mowy.
• Nie krytykujmy wypowiedzi dziecka w jego obecności. Dziecko ma prawo do błędu językowego. Nadmierne upominanie może doprowadzić do osłabienia rozwoju mowy a nawet do strachu przed wypowiedzią.
• Nie należy gasić naturalnej skłonności dziecka do mówienia obojętnością, cierpką uwagą, lecz słuchać uważnie wypowiedzi, zadawać dodatkowe pytania, co przyczyni się do korzystnego rozwoju mowy i wzbogacenia słownictwa.
• Wskazane jest częste opowiadanie dziecku bajek, czytanie i rozmowa. Gdy dziecko wypowie jakieś zdanie postarajmy się, rozszerzyć jego wypowiedź, dodając jakieś słowo.
• Jeżeli dziecko ma nieprawidłową budowę narządów mowy tj: zbyt krótkie wędzidełko, rozszczep podniebienia lub wargi, wadę zgryzu lub uzębienia konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalistą.
• Dziecka leworęcznego nie należy zmuszać do posługiwania się ręką prawą w okresie rozwoju mowy, ponieważ prowadzi to często do zaburzeń mowy, a szczególnie do jąkania.
• Nie należy wymagać zbyt wczesnego wymawiania poszczególnych głosek. Dziecko zmuszane do poprawnej artykulacji w okresie, kiedy nie jest jeszcze do tego przygotowane (okres rozwoju mowy, przebieg terapii logopedycznej) błędnie realizuje dane fonemy lub zniechęca się do wymowy.
• Jeśli dziecko osiągnęło już wiek, w którym powinno realizować wszystkie głoski a nie robi tego, należy zasięgnąć fachowej porady logopedy.

Pamiętajmy!

Zadbajmy o to, aby nasze dziecko mówiło ładnie, ale nie stosujmy tresury. Niech znikną z naszego języka słowa: „Powtórz ładniej”, Powiedz lepiej”.

Telewizję i komputer zastąpmy słowem i książką.

opracowała: mgr Anna Broma – logopeda

Bajki logopedyczne- przygody z Plastusiem

Bajki terapeutyczno – logopedyczne stymulujące narządy artykulacyjne (wargi, język, tor oddechowy)

Śniadanie Plastusia

Pobaw się z Plastusiem. Poćwicz swój języczek aby dobrze mówić. Zaczynamy zabawę od śniadania z plastelinowym bohaterem. Czy jadłeś już śniadanie w jego towarzystwie? Jeśli, nie zapraszam!

Plastuś obudził się rano, przeciągnął się i bardzo mocno ziewnął (zrób to samo co on). Poczuł, że jego brzuszek jest pusty, poszedł więc do swojego przydomowego ogródka po warzywa. Zrywa świeże pomidorki z krzaczka (dotykamy czubkiem języka do każdego ząbka na górze i na dole), rozgląda się w prawo (czubek języka dotyka prawego kącika ust) i na lewo (czubek języka dotyka lewego kącika ust), zastanawiając się co jeszcze zerwać na śniadanie. Bierze zielonego ogórka, rzodkiewki i szczypiorek. Na myśl o zdrowym śniadanku oblizuje pyszczek (językiem dotykamy do górnej wargi, oblizujemy ją).  Plastuś  wrócił do domu. Zrobił śniadanie i zaczął jeść (udajemy gryzienie i przeżuwanie, mlaszczemy, naśladując jedzenie). Miś chciał napić się herbatki, którą zrobił ale okazało się, że jest bardzo gorąca, (dmuchamy na gorącą herbatę – wciągamy powietrze nosem i dmuchamy). Podczas jedzenia Plastuś pobrudził sobie pyszczek. Teraz próbuje go wyczyścić. Oblizuje więc językiem dokładnie wargi, dotyka do kącików ust, a na koniec oblizuje ząbki (usta przez cały czas są szeroko otwarte). Plastuś poczuł, że jego brzuszek jest już pełny. Posprzątał po śniadaniu, przeciągnął się, spojrzał przez okno. Wiosna budziła się do życia (wciągamy powietrze przez nos wypuszczamy ustami). Plastuś zastanowił się, co będzie robił z tak pięknie rozpoczętym dniem. Wiem, powiedział głośno (wybrzmiewamy samogłoski: ooo, aaa, eee, iii, uuu, yyy) zacznę wiosenne porządki.

Dziękuję, że zechciałeś towarzyszyć Misiowi w śniadaniu.

Pobaw się z Plastusiem. Poćwicz swój języczek, aby dobrze mówić. Tym razem zrób wiosenne porządki z plastusiowym Misiem. Pomożesz mu ? To do dzieła.

Wiosenne sprzątanie z Plastusiem

Plastuś obudził się rano, przetarł zaspane oczy i zobaczył, że jego domek jest bardzo zaniedbany. Pomyślał, że skoro nadeszła wiosna – przyroda budzi się do życia. Świat staje się kolorowy, to wypada uprzątnąć i pomalować swoje mieszkanie. Miś usiadł na brzegu łóżka, zmarszczył brwi i zaczął zastanawiać się nad kolorami. Wiem – ściany pomaluję na zielono, jak trawkę (nasze języczki zamieniamy w pędzelki i ruszamy języczkiem po wewnętrznej stronie policzka prawego później lewego), sufit pomaluję na żółto, jak słoneczko (języczek maluje całe podniebienie) Zachwyt przepełnia serduszko Plastusia. A może domaluję na suficie gwiazdki takie jak na niebie? Tak! Zrobię je niebieskie (języczek dotyka różnych miejsc na podniebieniu). Podoba się Wam?Świetnie, dobra robota mruknął pod noskiem. Ojej ….W tym momencie jego wzrok spoczął na podłodze, schodach i oknach. Wszystko zachlapane farbą. Trzeba posprzątać po tym malowaniu. Nasz języczek zamienia się tym razem w ściereczkę (przesuwamy języczkiem po górnych i dolnych zębach). Wszystko już gotowe. Miś zmęczony ale szczęśliwy westchnął głośno. Dom lśnił czystością a dookoła roztaczał się wspaniały zapach wiosennego powietrza. Plastuś wciągnął powietrze nosem i wypuścił je ustami, zachwycając się tym, co widzi i czuje. Kwiaty pięknie wyglądały i pachniały. Czy Ty też czujesz zapach wiosny? (wciągnij powietrze nosem, wypuść ustami). Po zakończeniu swojej pracy, Plastuś zasłużył na odpoczynek. Przeciągnął się i zasnął (naśladujemy chrapanie).

Dziękuję, że tak dzielnie pomogłeś Plastusiowi w wiosennych porządkach. Bez Ciebie byłoby mu ciężko.  W kolejnej bajce Miś zaprosi swoich przyjaciół. Może Ty też będziesz wśród nich?

Pobaw się z Plastusiem i jego znajomymi na przyjęciu. Czy wiesz kim są jego przyjaciele? Spróbuj odgadnąć. Poćwicz swój języczek, aby dobrze mówić. Naśladuj różne odgłosy.

Przyjęcie u Plastusia

Dzisiaj Plastuś obchodzi swoje święto – 7 urodziny. Z tej okazji zaprosił swoich przyjaciół. Pierwsza przyszła sowa – (naśladujemy sowę hu,hu,hu), za nią przydreptała krowa (naśladujemy krowę mu,mu,mu); kle,kle,kle zaklekotał bocian (naśladujemy bociana) – czy dla mnie też jest miejsce? Po chwili ktoś strzelił z kopytka. To przygalopował źrebaczek (kląskamy językiem, naśladujemy konika). Do towarzystwa brakowało tylko rudej Kici i psa Mruczka (naśladujemy kotka i psa). Bocian wyjrzał przez okno, już są i otworzył drzwi (dzieci naśladują bociana kle, kle, kle). Goście usiedli za stołem. Było miło, wygodnie a dookoła pachniało ciastem i świeżym sokiem. Ale tu ładnie pachnie – powiedziała krowa ( dzieci wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami). Częstujcie się- powiedział Plastuś, tylko uważajcie na gorącą herbatę (dzieci dmuchają na gorącą herbatę).  Gospodarz oprócz ciasta i herbaty przygotował sok z malin (dzieci wciągają przez słomkę powietrze lub piją sok). Goście rozmawiali, bawili się i częstowali. Po posiłku usiedli wygodnie, zlizując resztki jedzenia ze swoich pyszczków (języczki dzieci oblizują ruchem okrężnym swoje usta raz w prawo raz w lewo). Na urodzinach oprócz jedzenia jest też dobra zabawa. Miś włączył muzykę i każde ze zwierzątek w takt słyszanych dźwięków zaczęło się poruszać (dzieci również ruszają rękami i nogami naśladując ruchy przypominające taniec). Śpiewali również swoje ulubione piosenki (może zaśpiewasz też i Ty). Na zakończenie imprezy plastelinowy Miś wszystkim podziękował i pożegnał gości  posyłając w ich stronę całusa (dzieci posyłają całusa mamie, tacie, cmokamy ustami).

Jak się podobało przyjęcie? Moim zdaniem było świetne. Może następnym razem wybierzesz się z Plastusiem na piknik do lasu lub na łąkę.

Opracowała: Anna Broma – logopeda

Ćwiczenia oddechowe

Ćwiczenia i zabawy oddechowe stanowią ważny element w terapii logopedycznej dziecka. Oddychanie to czynność fizjologiczna niezbędna do życia i prawidłowego mówienia. Nieprawidłowy oddech wpływa niekorzystanie na wymowę.

Przy tych zabawach wdech zawsze wykonuj nosem, a wydech – buzią.

• Nadymanie buzi i przepychanie powietrza w zamkniętej buzi
• Dmuchanie baniek mydlanych
• Wąchanie kwiatów
• Przenoszenie słomką skrawków papieru, kawałków gąbki, papierowych  kółek do pojemniczka, pudełka itp.
• Dmuchanie przez słomkę do kubka z wodą (wywoływanie burzy)
• Dmuchanie na waciki, piłeczki tenisowe, skrawki papieru położone na płaskiej powierzchni
• Dmuchanie na lekkie przedmioty – piórka, waciki, papierki od cukierków, suche liście, paski lub postacie z papieru zawieszone na nitkach
• Zdmuchiwanie płomienia świecy (stopniowe zwiększanie odległości)
• Dmuchanie (wprawianie w ruch) wiatraczków
• Nadmuchiwanie balonika
• Dmuchanie w balonik, żeby nie opadł na podłogę
• Dmuchanie na papierowe łódki lub styropianowe zabawki na powierzchni wody
• Duży i powolny wdech nosem i powolny wydech ustami
• Wdech z unoszeniem ramion do góry, wydech z opadaniem ramion

Propozycje zabaw

Ćwiczenia  oddechowe można wykorzystać do rozwijania sprawności manualnej rąk, koncentracji uwagi, koordynacji wzrokowo-ruchowej oraz wyobraźni przestrzennej.

Smok – z rolki papieru toaletowego (którą można pomalować farbkami), kolorowej bibuły możemy zrobić smoka, który „zieje ogniem”. 

Domki – do tej zabawy wykorzystujemy karty do gry, budujemy z nich domki, a następnie burzymy je „dmuchając”.

Klocki – budujemy tunele, mury, bramki, domki, a następnie dmuchając na małą piłeczkę, staramy się aby wturlała się   do środka.

Piłeczka i kubeczki-  piłeczkę wkładamy do kubeczka i dmuchamy tak, aby nie wypadła (kontrolujemy siłę wydechu). Możemy również położyć piłeczkę na kubeczek i dmuchać tak, aby wpadła do drugiego kubeczka.

Zapraszam do interaktywnej gry. Wystarczy kliknąć w link: LINK

Kolory- karta pracy (PDF) do wydruku i samodzielnej pracy.

Kolory- test (PDF) do wydruku i samodzielnej pracy.

Bajka o nieśmiałości i “zacinaniu się”.

MAMO, TATO POCZYTAJ MI!

Drogie dzieci opowiem wam dzisiaj bajkę o tęczowej Niteczce. Rodzice Niteczki postanowili przeprowadzić się. Kupili mały domek w miejscowości Guziczkowo. Mała Niteczka była trochę przestraszona tą przeprowadzką, ponieważ była nieśmiała i miała problem z zawieraniem nowych znajomości. Bała się także rozmawiać, ponieważ mówiąc często powtarzała słowo albo jakiś dźwięk. Mama zaproponowała jej: Niteczko, taka ładna pogoda, idź na plac zabaw, pobaw się, może poznasz nowe koleżanki i kolegów. Ona jednak nie miała ochoty i odwagi. Powiedziała: Ma ma mamo ale ja ja ja się zacinam, jakby brakowało mi mi mi baterii. Mama pogłaskała ją po głowie i powiedziała: nie myśl o tym, ja też czasami zastanawiam się co powiedzieć. To normalne. Mijały dni, Niteczka siedziała w swoim pokoju rysując szczegółowe obrazki oraz układając puzzle. Bardzo lubiła wymyślać trasy wycieczek. Nie umiała poprawnie o nich opowiadać ale z jej rysunku wszystkiego można było się dowiedzieć. Potrafiła wykonać mapę, dzięki której można było dojść do wyznaczonego celu. Dobrze orientowała się w terenie.

Pewnego razu dziewczynka z sąsiedztwa zaprosiła ją do zabawy. Dzieci umówiły się na grę w podchody. Niteczka nie chciała iść, ale mama doradziła jej, aby poszła. Dzieci zafascynowane zabawą, zmierzały coraz bardziej w kierunku lasu. Niteczka ze względu na swoją nieśmiałość nie odzywała się, ale jej strach, który był spowodowany oddaleniem się od domu, był coraz większy. A wówczas… Niteczka zaczynała szybko oddychać i rozwijać się ze szpulki, robiąc się coraz bardziej chuda. Dzieci zajęte zabawą nie zwracały uwagi na przestraszoną Niteczkę ani na fakt, że dotarły w głąb lasu, skąd powrót do domu będzie trudny. Zrobiło się późno i ciemno. W pewnym momencie, dzieci obleciał strach. Pomyślały, że się zgubiły. Zaczęły myśleć jak wrócić do domu. Były zdezorientowane. Wówczas maleńka, tęczowa Niteczka cichutko powiedziała: Ja, ja, ja wiem, którędy wró, wró, wrócić. Mała bohaterka pamiętała każdy szczegół, a poza tym jej niteczka, która rozwijała się przez całą drogę, pokazała którędy dzieci mają wracać. Zgodnie z powiedzeniem: po niteczce do kłębka, czyli do domu.Cała grupa ucieszyła się. W tym momencie Niteczka, która szła na samym końcu, została wybrana na przewodnika grupy, który wyznacza powrotną trasę. Nowa przewodniczka bez problemu bezpiecznie zaprowadziła wszystkich do domu.

Od tej chwili Niteczka uwierzyła w swoją siłę i zobaczyła, że każdy ma swój dar, z którego może korzystać, kiedy trzeba. Stała się bardziej śmiała i otwarta. Jej mowa zdecydowanie się poprawiła, ponieważ uwierzyła we własne siły. Od tego wydarzenia Niteczka zawsze była przewodnikiem wycieczek. Każdy czuł się przy niej bezpiecznie, a ona sama z chęcią i odwagą zawierała nowe znajomości.

Pamiętajcie, każdy ma prawo do pewnych niedoskonałości, ale każdy ma też swój dar, który go wyróżnia od innych. Należy go tylko odkryć i wykorzystać w życiu, tak jak Niteczka.

Opracowała: Anna Broma – logopeda

APEL DZIECKA DO RODZICA

Mamo, Tato!

Używaj prostego języka, dostosowanego do mojego wieku.

Mów do mnie wyraźnie. Jeżeli jeszcze nie potrafię wypowiedzieć trudnego słowa np. król, żaba, czapka i mówię klól, zaba, capka.

Nie wyśmiewaj się ze mnie. Potwierdź wypowiedź poprawną formą np. tak, ten król jest mądry; tak, żaba jest zielona; tak, załóż czapkę.

Pozwól mi popełniać błędy, mówić tak jak potrafię, nie wyręczaj mnie.

Nie ponaglaj mnie w rozmowie, bądź cierpliwi.

BAW SIĘ ZE MNĄ!

Chętnie spędzę z Tobą czas bez mówienia.

Pozwól mi na zabawę według mojego pomysłu, nie narzucajcie mi własnych rozwiązań. Dzięki temu rozwinę swoją wyobraźnię, posiądę zdolność rozwiązywania problemów, osiągnę pewność siebie.

ZATRZYMAJ SIĘ!

To mi daje czas na zebranie myśli, co i w jaki sposób Ci powiedzieć. Nie pouczaj mnie mówiąc: mów wolniej, lepiej zwolnij swoje tempo mowy. Naucz mnie stosować pauzy w mówieniu. Ja chętnie będę Cię naśladować. Jesteś dla mnie wzorem.

PATRZ!

Patrz na mnie, gdy ze mną rozmawiasz. Obserwuj mnie podczas zabawy. Unikaj wydawania poleceń i instrukcji. Nie wyręczaj mnie, ja też potrafię. Akceptuj moje pomysły.

SŁUCHAJ!

Słuchaj mnie, nie przerywaj mi i nie dopowiadaj za mnie słów. To mi daje przestrzeń na swobodną wypowiedź w odpowiednim dla mnie tempie. Nie zasypujcie mnie gradem pytań.

POMYŚL!

Nie bój się milczenia, ja wtedy myślę, co Ci powiedzieć.

Komentuj (pozytywnie) to co robię, lubię jak jesteś mną zainteresowani. Dzięki temu uczę się słuchać, rozwijam zasób słownictwa oraz uczę się budować wypowiedzi.

Cieszmy się sobą nawzajem. Kontakt z Tobą jest dla mnie najważniejszy.

Twoja córka, syn.

     

Wywiad