Rehabilitant

ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE UMIEJĘTNOŚCI RUCHOWE

p. AGATKA

SOWY

PIRACI

KRECIKI

PONIEDZIAŁEK 8.00 – 9.00	ŚRODA 8.00 – 9.00	CZWARTEK 8.00 – 9.00	CZWARTEK 9.30 – 10.30	ŚRODA 9.30 – 10.30
Oliwier G Jakub Z Fabian K Nataniel S Piotr S Aleksander O Piotr K Maksymilian K Dominik W Karen B	Wiktor B Mikołaj K Aurelia Sz Maja S Pola M Marta K Marianna Ż Bernadetta W Magdalena O	Natan K Maria K Maksymiliana K Alicja L Tomasz S Adrian O Jakub O Franciszek S Patrycja W Szymon Za	Piotr B Miłosz N Rafał N Karolina L Filip S Aleksander T Paulina K Milena T Pola F Szymon Zd	GRUPA „KRECIKI” NIE PRZEBIERA SIĘ W STRÓJ SPORTOWY (U PANI AGATKI), BARDZO PROSZĘ, ABY W ŚRODY UBIERAĆ DZIECI W LUŹNE UBRANIA (SPODNIE DRESOWE, GETRY, KOSZULKA Z KRÓTKIM RĘKAWKIEM)

BARDZO PROSZĘ O STRÓJ SPORTOWY W WORKU (BIAŁA KOSZULKA I LUŹNY DÓŁ
-spodnie dresowe, spodenki, getry).

LICZĘ NA OWOCNĄ SPORTOWĄ WSPÓŁPRACĘ 🙂

POSTAWA CIAŁA  OD 7 ROKU ŻYCIA- SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE!!!

Kształtowanie narząd ruchu każdego dziecka przebiega etapami. W każdym z nich zachodzą zmiany kluczowe dla rozwoju prawidłowej sylwetki ciała. Wiek wczesnoszkolny jest okresem bardzo dużych zmian w życiu dziecka:

• rozpoczęcie nauki w szkole,
• przejście w bardziej siedzący tryb życia,
• noszenie nierzadko zbyt ciężkiego plecaka,
• skok wzrostowy

Dozwolone w pierwszych latach życia (czyli od urodzenia do około 5-6 roku) odchylenia od normy takie jak płaskostopie, koślawość czy szpotawość, w wieku 7-8 lat mogą być sygnałem świadczącym o istnieniu wady postawy u dzieci i wymagają konsultacji.

Wada postawy – kiedy należy interweniować?

Do 2 roku życia dziecka kończyny dolne ustawione są szeroko, z kolanami na zewnątrz (przedstawiając obrazowo- przypominają literkę „O”). Stopy są fizjologicznie płaskie (za sprawą poduszeczki tłuszczowej oraz niewydolnego jeszcze aparatu więzadłowo – mięśniowego).

Pierwsze kroki stawiane są na szerokiej podstawie, która pomaga w utrzymaniu równowagi.

W wieku 3-4 lat kiedy chód jest już opanowany, kończyny dolne zmieniają swoje ustawienie- kolana zbliżają się do siebie i przypominają literkę „X”. Zaczynają pojawiać się łuki podłużne stóp, choć często widoczne i dozwolone jest jeszcze fizjologiczne płaskostopie.

Po 5 roku życia fizjologiczna koślawość kolan, mierzona na podstawie odstępu między kostkami, nie powinna przekraczać 5 cm. Stopy powinny być już prawidłowo wysklepione (u dzieci z nadwagą bądź wiotkim aparatem więzadłowym ten etap może się przesunąć).

Wiek 7 lat to moment kiedy postawa ciała oraz kończyny dolne powinny być już prawidłowo ukształtowane, a chód stabilny.

Dlatego jeśli w tym okresie pojawiają się takie niepokojące objawy jak płaskostopie, koślawienie stóp, kolan, odstające łopatki czy wypięty brzuch, należy zgłosić się na dokładną diagnostykę postawy ciała oraz narządu ruchu, aby jak najszybciej zdiagnozować problem i rozpocząć indywidualnie dopasowaną rehabilitację.

Wady postawy są zazwyczaj problemami złożonymi, wynikającymi z kilku czynników.

Podczas konsultacji fizjoterapeutycznej, specjalista jest w stanie określić co może być przyczyną nieprawidłowo rozwijającego się narządu ruchu.

Postawa ciała dziecka, która zmienia się bardzo dynamicznie, powinna być na bieżąco kontrolowana. Im wcześniej zareagujemy, tym większe szanse, że uda się skorygować nieprawidłowości nawet w 100%. Dlatego jeśli jesteś rodzicem, to poprzez codzienną możliwość obserwowania swojej pociechy możesz nie tylko wychwycić pierwsze niepokojące sygnały ale przede wszystkim zadziałać. Zgłosić się do specjalisty, aby zdiagnozować i skorygować wadę.  

Odstające łopatki, wypięty brzuch, koślawe kolana oraz płaskie stopy to 4 najbardziej widoczne i możliwe do rozpoznania przez Ciebie odstępstwa od normy.

Profilaktyczne badanie diagnostyczne stóp i postawy ciała, zalecamy szczególnie jeśli w trakcie rozwoju dziecka pojawiło się:

• stwierdzone w badaniu przez lekarza bądź fizjoterapeutę obniżone napięcie mięśniowe,
• ominięcie fazy raczkowania,
• zbyt wczesne opanowanie nauki chodu (9-10 miesiąc),
• stosowanie chodzika,
• chodzenie na palcach,
• niska aktywność fizyczna i częste przebywanie w pozycjach pasywnych (siedzących),
• częste siadanie dziecka z nogami ułożonymi w kształt literki W,
• wrodzona wiotkość tkanki łącznej tzw. hipermobilność (zbyt duża ruchomość stawów),
• utrwalanie błędnych wzorców prawidłowej postawy- dzieci zazwyczaj korygują ustawienie postawy utrwalając nieprawidłowy wzorzec – zbliżają (ściągają) łopatki do siebie i nadmiernie prostują kręgosłup (takie działanie nie tylko nie skoryguje problemu, ale może doprowadzić do poważniejszych konsekwencji w późniejszym wieku),
• okresy tzw. skoku wzrostowego, kiedy to kości wydłużają się znacznie szybciej niż rozwija masa i siła mięśniowa; zazwyczaj wtedy pojawiają się pierwsze widoczne sygnały, mogące świadczyć o wadzie postawy.

Zabawy z masą plastyczną

Wpływają na:

• usprawnianie małej motoryki,
• rozwój wyobraźni,
• ćwiczenia koncentracji,
• rozwój mowy – ośrodki w mózgu odpowiedzialne za mowę są usytuowane blisko ośrodków odpowiadających za małą motorykę,
• ugniatanie powoduję współpracę obu półkul mózgowych.

Masa piaskowa ( przypomina mokry piasek)

Do jej wykonania potrzebujesz piasku i pianki do golenia. Daje dzieciom dużo wrażeń sensorycznych, mieszanie miękkiej pianki z szorstkim piaskiem. Masa nie wysycha, przypomina mokry piasek, można z niej robić babki.

Masa solna ( do wykonania różnego rodzaju ozdób , figur)

Do wykonania potrzebujesz 2 szklanki mąki, 2 szklanki soli, 1 szklanka wody. Do masy można dodać barwniki spożywcze nadając piękne kolory. Po zamknięciu masy solnej w szczelnym opakowaniu można ją wykorzystać następnego dnia.

Sztuczny śnieg ( mokry można z niego lepić kulki)

Do przygotowania sztucznego śniegu potrzebujesz piankę do golenia i sodę oczyszczoną. Domowy śnieg jest bardzo mokry można z niego lepić kulki, można też dodać barwniki spożywcze. Po zamknięciu w szczelnym pojemniku masę można wykorzystać następnego dnia, aby była bardziej plastyczna należy dodać trochę pianki do golenia.

Ciecz nienetonowska ( zmieniająca swój stan skupienia)

Wystarczy zmieszać mąkę ziemniaczaną z wodą w stosunku 2:1. W zależności od zastosowania naszej siły można zrobić kulki, które po chwili się rozpływają, można przelewać ciecz. Jest delikatna i miła w dotyku, można dodać barwniki spożywcze.

Kaszolina ( masa plastyczna z kaszy manny)

Do jej zrobienia potrzebne są dwa składniki kasza i woda. Na jedno opakowanie kaszy manny należy dodać pół szklanki wody i dokładnie wymieszać. Gotowa masa powinna łatwo odchodzić od rąk. Masa jest miękka, można z niej wycinać różne kształty. Można dodać barwnik spożywczy.

„Terapia ręki”

Ręce to doskonały wytwór, to najbardziej precyzyjne narzędzie dzięki któremu badamy, poznajemy świat.
Za ich pośrednictwem dotykamy, odczuwamy, ręce pomagają nam w procesie uczenia się, w nabywaniu rozmaitych umiejętności.
Dzięki nim poznajemy świat, wyrażamy nasze emocje. Ręce jednak nie funkcjonują w odosobnieniu. Powiązane są z tułowiem, dzięki temu uzyskujemy stabilizacje ruchów ramienia i samej ręki. Potrzebne jest to nam podczas wykonywania precyzyjnych ruchów, manipulacji, posługiwania się narzędziami oraz pisania. Terapia ręki ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców jak i dostarczenia wrażeń dotykowych zarówno z zakresu czucia powierzchownego jak i głębokiego.

Cel:
– poprawa umiejętności ruchów,
– wypracowanie zdolności skupienia uwagi i patrzenia,
– wzmacnianie koncentracji
– poprawa koncentracji wzrokowo – ruchowej,
– przekraczanie linii środkowej ciała
Objawy sugerujące nieprawidłowości w motoryce małej:
– zaburzenia koordynacji ręki,
– trudności grafomotoryczne,
– niedostosowanie tempa pracy do zadania,
– niechęć do wykonywania czynności, zabaw manualnych,
– problemy z ruchami precyzyjnymi ręki związane z nadmiernym lub za małym napięciem mięśniowym,
– trudności z koordynacją wzrokowo – ruchową.

Najczęściej powodem niepowodzeń w pisaniu są nieprawidłowości w napięciu mięśniowym ręki. Przyczynia się to do szybkiej męczliwości ręki, drętwienia dłoni i palców, nieprawidłowego trzymania narzędzia pisarskiego, niezgrabnego pisania, a w efekcie utraty motywacji i niechęci pisania. Chcąc rozwiązać przyczynę tych trudności wskazane jest zrobienie dziecku diagnozy z zakresu pracy ręki (diagnoza SI, Terapii Ręki).

Pani Małgosia